POMOC PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNA W ROKU SZKOLNYM 2021/2022
Poradnik dla rodziców
Jak wspierać dziecko w powrocie do szkoły?
Zachowania, które mogą pojawić się w związku z powrotem dziecka do nauki stacjonarnej
- niechęć wyjścia dziecka z domu do szkoły
- brak motywacji do nauki
- pogorszenie koncentracji uwagi
- zaburzenia nastroju, lęk, stres, płaczliwość
- unikanie rówieśników
- zaburzenia snu
- zaburzenia apetytu
- zamykanie się w sobie
- niechęć do kontaktów
- chroniczne zmęczenie
- objawy somatyczne (nieuzasadniony medycznie np. ból brzucha, głowy itp.)
- zniechęcenie do aktywności
Niechęć wyjścia dziecka z domu do szkoły. Wynika to z jego obaw, bo nie wie co je czeka.
RODZICU!
– wykaż się dużą cierpliwością
– wykaż się empatią w stosunku do obaw dziecka
– staraj się zniwelować te obawy, np. przypomnij z nim najlepsze chwile, które przeżyło w szkole
Pogorszenie się ocen u dziecka tam, gdzie do tej pory nie miało z nauką problemów.
RODZICU!
– daj dziecku wsparcie i motywację do działania
– bądź w stałym kontakcie z nauczycielami w celu monitorowania sytuacji
Brak motywacji do nauki, pogorszenie koncentracji uwagi.
Jeśli dziecku przychodzi z trudem wykonywanie prostych dla niego zadań i ćwiczeń, a do tej pory robiło je sprawnie bez żadnych problemów, może to być oznaką osłabienia koncentracji i uwagi.
RODZICU!
– postaraj się zminimalizować ilość bodźców wokół dziecka
– przed nauką dobrze wywietrz pokój, zadbaj, aby temperatura powietrza w pomieszczeniu wynosiła 20-22° C.
Zaburzenia nastroju – rozdrażnienie lub złość bez konkretnego powodu może być skutkiem stresu czy lęku związanego z powrotem do szkoły.
RODZICU!
– postaraj się zapewnić dziecku dużo wsparcia
– daj mu poczucie bezpieczeństwa, rozmawiaj z dzieckiem
Zamykanie się w sobie.
Utrata poczucia własnej wartości, zaniżona samoocena, poczucie bycia bezwartościowym, niepotrzebnym może być powodem depresji spowodowanym długim czasem izolacji.
Fizyczna depresja może objawiać się złym samopoczuciem: bólem głowy, bólem mięśni i stawów czy brakiem apetytu.
RODZICU!
– rozmawiaj z dzieckiem, aby wzbudzić w nim świadomość że nie jest samo
– zwróć się o pomoc do specjalisty (poradnia psychologiczno-pedagogiczna, psycholog, pedagog)
Problemy ze snem.
RODZICU!
– postaraj się, aby dziecko szło spać zawsze o tej samej porze
– dobrze wywietrz pokój
– nie pozwól oglądać telewizję na dwie godziny przed snem
– stwórz wyciszającą i relaksującą atmosferę przed snem
Unikanie rówieśników – dziecko jest wycofane.
RODZICU!
- postaraj się na nowo przybliżyć kolegów naszego dziecka
- możesz zorganizować jakieś aktywności, która będą dla nich atrakcyjne
- spróbuj wspólnie zorganizować czas dla swojego dziecka i jego kolegów
Rodzicu! Pamiętaj, że może Ci pomóc:
- wychowawca
- dyrektor szkoły
- pedagog szkolny, psycholog szkolny
JAK POPRAWIĆ KONTAKT
Z DZIECKIEM…
Bywa, że mimo wielu wysiłków włożonych w wychowanie dziecka nasz kontakt z nim w okresie dorastania nie jest najlepszy. Czy można coś naprawić? Na pewno można nad tym pracować, ale nie jest to łatwe. Utracone zaufanie, brak wiary, złość to sprawy, które – gdy narastały latami – mogą być trudne do zmiany, ale są możliwe i należy próbować.
Jeżeli chcesz wprowadzić zmiany, to powiedz o tym dziecku.
Porozmawiaj z nim o tym, co i jak chcesz zmienić. Wyjaśnij mu dlaczego
i poproś o współpracę. Dziecko musi widzieć, że zależy ci na poprawieniu kontaktu.
Jeśli dotychczasowe próby porozumienia się z dzieckiem nie powiodły się, należy podjąć nowe działania. Nie warto rezygnować z bliskości. Oboje tego potrzebujecie.
Jeżeli jakieś zachowanie twojego dziecka jest dla ciebie nie do przyjęcia, spróbuj to zmienić. Powiedz mu:
- jakie konkretnie zachowanie ci chodzi,
- jakie uczucia przeżywasz, gdy ono zachowuje się w ten nieakceptowany przez ciebie sposób,
- dlaczego to zachowanie jest twoim zdaniem niewłaściwe,
- jakie konsekwencje dla ciebie lub innych ma to jego zachowanie,
- jakiej zmiany oczekujesz.
Jeśli chcesz przeprowadzić z dzieckiem poważną rozmowę po to, by wprowadzić zmiany w waszej rodzinie, to:
- znajdź na nią jakiś spokojny moment,
- zajmuj się tylko tą konkretną sprawą,
- mów o tym, co w związku z konkretnym zdarzeniem czujesz,
- słuchaj uważnie, co dziecko ma ci do powiedzenia,
- zadbaj o to, by każdy mógł przedstawić swój punkt widzenia i wyrazić własną opinię,
- zakładaj możliwość zmiany swojego zdania,
- bądź gotowy do kompromisów,
- koncentruj się na rozwiązaniu problemu, a nie na tym kto wygra.
Gdzie szukać pomocy?
800 080 222
CAŁODOBOWA BEZPŁATNA INFOLINIA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY, RODZICÓW ORAZ NAUCZYCIELI
800 800 605
CAŁODOBOWA BEZPŁATNA INFOLINIA DLA DZIECI, MŁODZIEŻY RODZICÓW I PEDAGOGÓW „POMAGAMY”
116 111
TELEFON ZAUFANIA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
800 12 12 12
DZIECIĘCY TELEFON ZAUFANIA RZECZNIKA PRAW DZIECKA
800 70 2222
CENTRUM WSPARCIA DLA OSÓB W STANIE KRYZYSU PSYCHICZNEGO
800 108 108
BEZPŁATNA LINIA WSPARCIA DLA OSÓB PO STRACIE BLISKICH
116 123
TELEFON DLA OSÓB DOROSŁYCH W KRYZYSIE EMOCJONALNYM
800 12 00 02
OGÓLNOPOLSKI TELEFON DLA OFIAR PRZEMOCY W RODZINIE „NIEBIESKA LINIA”
800 120 226
POLICYJNY TELEFON ZAUFANIA DS. PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE
800 12 01 48
„ZATRZYMAJ PRZEMOC” (NUMER BEZPŁATNY)
800 120 226
OGÓLNOPOLSKI POLICYJNY TELEFON ZAUFANIA
800 199 990
OGÓLNOPOLSKI TELEFON ZAUFANIA NARKOTYKI – NARKOMANIA
801 140 068
INFOLINIA DLA RODZICÓW DZIECI PIJĄCYCH ALKOHOL I ZAŻYWAJĄCYCH NARKOTYKI
800 100 100
TELEFON DLA RODZICÓW I NAUCZYCIELI W SPRAWACH BEZPIECZEŃSTWA DZIECI